เงินส่งเสริมความสุขในระดับสากลของฟุตบอลของเรา แต่ยังรวมถึงความไร้วิญญาณด้วย

หากคุณต้องการเห็นปัญหาของโลกาภิวัตน์ที่กำลังเกิดขึ้นอย่าลืม Brexit หรือการเลือกตั้งในสหรัฐฯ

ดูเกมฟุตบอล (แม้ว่าในสหราชอาณาจักรคุณไม่สามารถชมเกมในสนามกีฬาได้ในปัจจุบัน) มันอยู่ในเกมที่สวยงามที่ใบหน้าของโลกาภิวัตน์จำนวนมากเปิดเผยตัวเอง

เมื่อสัปดาห์ที่แล้วมีข่าวการพูดคุยระหว่างสโมสรชั้นนำของยุโรปเกี่ยวกับการสร้างพรีเมียร์ลีกยุโรปที่ร่ำรวย หนึ่งสัปดาห์ก่อนหน้านี้มีรายงานว่าสองทีมที่มีส่วนร่วมในการเจรจาเหล่านี้ลิเวอร์พูลและแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดได้พยายามคว้าอำนาจในเกมอังกฤษ

โดยเสนอเงินมากขึ้นให้กับทีมในลีกระดับล่างเพื่อตอบแทนสโมสรชั้นนำจำนวนหนึ่งที่มีอำนาจควบคุม ลิเวอร์พูลและแมนยูไนเต็ดต้องล่าถอยเมื่อเผชิญกับเสียงวิพากษ์วิจารณ์อย่างดุเดือด ไม่น่าเป็นไปได้ที่แผนใด ๆ จะถูกฝังไว้ สิ่งที่พวกเขาเปิดเผยคือความตึงเครียดระหว่างความต้องการของการค้าและผู้สนับสนุนระหว่างความต้องการของผู้มีอำนาจและภาระของผู้ที่อยู่ด้านล่างของปิรามิดของฟุตบอล

ในช่วง 30 ปีที่ผ่านมาฟุตบอลได้เปลี่ยนแปลงไปจากสิ่งที่ Sunday Times เรียกว่าหลังจากโศกนาฏกรรม Heysel ในปี 1985 "เกมสลัมที่เล่นโดยคนสลัมในสลัมสเตเดี้ยม" ให้กลายเป็น "ธุรกิจที่มีแรงบันดาลใจมองโลกในแง่ดี ในคำพูดของ arisapps.com Richard Scudamore อดีตซีอีโอของพรีเมียร์ลีกที่พูดกับสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรในปี 2011 ตั้งแต่การดูถูกเหยียดหยามสำหรับ "เกมของชนชั้นแรงงาน" ไปจนถึงความชื่นชมในการพูดของฝ่ายบริหารในช่วงสามทศวรรษ

เมื่อพรีเมียร์ลีกเปิดตัวในปี 1992 รายได้ในฤดูกาลแรกอยู่ที่ 170 ล้านปอนด์

ปีที่แล้วอยู่ที่ 5.16 พันล้านยูโร ความมั่งคั่งใหม่ทำให้ลีกสามารถดึงดูดผู้เล่นและผู้จัดการที่ดีที่สุดของโลกได้ ในวันเปิดฤดูกาลแรกนั้นมีผู้เล่นต่างชาติ 13 คนเข้าร่วมพรีเมียร์ลีก ปีนี้ 244 ได้ก้าวสู่สนามแล้ว และทั้งหมดนี้ทำให้ทุกคนมีเสน่ห์ตั้งแต่ผู้มีอำนาจในรัสเซียไปจนถึงผู้มีอำนาจในตะวันออกกลางที่จะซื้อสโมสรในอังกฤษ

ในวงการฟุตบอลเช่นเดียวกับการเมืองโลกาภิวัตน์ได้สร้างความตึงเครียดระหว่างผลประโยชน์ของเกมที่เป็นสากลมากขึ้นกับการพังทลายของสิ่งที่แนบมาในท้องถิ่นและการสร้างความไม่เท่าเทียมกันอย่างมาก ฟุตบอลไม่ใช่แค่การดู 22 คนเตะบอลรอบละชั่วโมงครึ่ง สิ่งที่ทำให้ฟุตบอลเป็นหัวใจจิตวิญญาณและความดราม่าก็คือทุกเกมแฟน ๆ ทุกคนเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องราวที่กว้างขึ้น ส่วนหนึ่งของความทรงจำโดยรวมตัวตนชุมชนในจินตนาการ ในเมืองเล็ก ๆ หลายแห่งสโมสรฟุตบอลเป็นหนึ่งในสถาบันทางสังคมที่สำคัญที่สุดโดยให้ทั้งความรู้สึกภาคภูมิใจของพลเมืองและรูปแบบของความหวังและปณิธานร่วมกัน

อย่างไรก็ตามทั้งหมดนี้เป็นการต่อต้านความจำเป็นของฟุตบอลในฐานะธุรกิจ นั่นคือเหตุผลที่เราต้องมีความชัดเจนว่าอะไรผิดปกติกับโลกาภิวัตน์ของฟุตบอล ไม่ใช่การสร้างเกมที่เป็นสากลมากขึ้น มีไม่กี่คนที่จะคร่ำครวญเกี่ยวกับการได้ชมผู้เล่นที่ยอดเยี่ยมของโลก (โมฮาเหม็ดซาลาห์, เควินเดอบรอยน์, เจมส์โรดริเกซ) หรือความจริงที่ว่าผู้เล่นดังกล่าวได้รับการฝึกสอนจากผู้จัดการทีมที่ดีที่สุดในโลก (เจอร์เก้นคล็อปป์, เป๊ปกวาร์ดิโอลา, คาร์โลอันเชล็อตติ)

บางคนกังวลว่าการไหลเข้าของผู้เล่นต่างชาติได้บีบให้ผู้เล่นอังกฤษออกไป แต่อาจมีคนโต้แย้งว่าการปรับปรุงนี้ทำให้พวกเขาได้รับประโยชน์จากทั้งการเล่นด้วยและการโค้ชที่ดีที่สุดในโลก และผู้เล่นและโค้ชต่างชาติสามารถมีความผูกพันกับสโมสรของพวกเขาได้มากพอ ๆ กับสโมสรที่เกิดในอังกฤษ คล็อปป์ชาวเยอรมันเป็นส่วนหนึ่งของตำนานพื้นบ้านของลิเวอร์พูลเช่นเดียวกับบิลแชงคลีย์ แฟนบอลอาร์เซนอลบูชาเธียร์รี่เฮนรี่อดีตกองหน้าชาวฝรั่งเศสเป็น "หนึ่งในพวกเรา" มากพอ ๆ กับเอียนไรท์ชาวลอนดอน